hm hmm … aslında net karar vermek çok zor bi şey. hele konu seni ömür boyu etkileyecek bir şeyse. ve genelde pişmanlık hissi daha çok bastırırmış seçtiyin yolda.
napmalı insan acaba. neden hep akıl fikir seçemediklerinde kalıyor. ve de hep konuşması gereken zamanlarda susuyoruz bu da yetmezmış gibi, duvarlarımızı da dikiyoruz aq. kimse görmesin, kimse bakmasın, kimse muhatap olmasın. çekelim acımızı kendi içimizde, beynimiz sikilsin en boktan düşüncelerle, ölelim her an ve bir süre sonra yüzsüz gibi çıkalım el alemin içine, abi tatildeydim de, baya bi rahatladım döndüm diyelim… ne biçim hayat bu anasini satiim, kendine bile söyleyemezken içindekileri, niye hala direniyorsun ki … mutluluk mu ? deilsin aq. DEİLSİN işte … ne diye hala olur diyorsun …
karşı taraf hep en çok kafa siken olur. ne varlığı belli ne yokluğu … ve sen de kendini köpek gibi süründürürsün işte … nereye kadar, ne zamana kadar … bilmiyorum …
kaçanı kovarlar olayı var ya, aynı o mantık … abi siklemedim, koştu peşimden, şimdi beni koşturuyor… başlarım aq yerinde … siktir git yaaa, zaten bir süre sonra yağmur sonrası mantar gibi çıkıcaksın yine hayatımın en beklenmedik yerinde, sıçıcaksın her şeyin ortasına ve yine de siktir olup gidiceksin …
işte bu şarkı bana çok feci koyuyor … sözleri … söleme tonu .. her şeyi bir başkaaaa….
belki daha önce paylaşmışımdır bilmiyorum ama şu an tam da yerine, tam da sinirime, tam da ruh halime uydu … ağzım bozulmazdı çünkü kolay kolay … ve küfr etmezdem kolay kolay kafam iyice sikilmezse …
ve tüm bu ihtimallerle bile seviyorum aq. seviyorum aq. seviyorum aq… yada seviyorum zann ediyorum … bir de tam olarak neyin ne olduğunu anlasam … ya siktir git
ya da gitme …
dengesiz oldum aq
ln 