Korkuyorum iste, unutmaktan

Yayınlandı: 16 Haziran 2013 / Uncategorized

…Oysa en guzel bakislarla baslar her sey. En guzel sozler denilir serefine. Kapatirsin gozlerini onun bunun yorumlarina.
Oysa en guzel duygular paylasilir baslangicta. Sevmedigin seylerden bile zevkalmasini ogrenirsin. Gitmedigin yerlerin bile hatirasi kazinir beyninin en ucra koselerine.
Oysa en vazgecilmez yeminler edilir durmadan. Birakmam gibi sonu bilinmeyen bir yolun baslangicinda ne kadar dogruysa bu kelimeler. Istek disi her an, her saniye tekrar ederekten kendini kilitlersin.
Ve biz. Yaptik bunu. Hata degil aslinda olmasi gerekendir. Nasil derler, her kesin ask denilen uygulamasini prosedur olarak bizde yaptik. Ne kadar matikli dusunerek yaptik soyleyemicem ama yaptik bizde.
Yapilan her kelimenin sonunda dusunulmesi gereken adimlarda vardir tabii ki. Dusunduk mu bizde onlari.
Su an bu kelimeleri ya da genel olarak bu yaziyi yaziyorsam eger, dusunmedik demek. Ya da dusunmedim, ya da dusunmedi. Ne kadar caba gosterdiysek bile su an bir mesaj aticak gucum bile yok.
Dogru demisler kurulmasi gereken her sey zor kurulur. Sabir ister, caba ister, guven ister. Ister de ister. Ama bir parmak edip onca cabayi kirip dokmek bir saniye ister. Ve o an her sey dagilip dokulur. Hayaller dagilir, istekler dagilir, duygular dagilir, guven dagilir, dagilir da dagilir. Her sey dagilir …
Ve bir dagilmis dunyanin nihayetinde elleri kollari sallanmis halde bakiyorum. Artik tutmaya mecalim yok. Bakiyorum olesine. Icime akittigim yaslarimla, acimla, isyanimla, bagirisimla, suskunlugumla bakiyorum.Bir de bu bakisin sonundan arkana donup gitmek var. hep icinde tasidigin bir hayal ile yasayarak, bir gun onun gozlerini bu topluluk icinde gorme hayali. Ve yeniden o hayalin pesinden kurulan binlerce hayal. Gorursem sarilir miyim, gorursem kacar miyim. Gorursem susar miyim. Belki gorursem olurum. Belki gorursem olmus bedenim canlanir.
Ruhum hep kacaraktan ona yaklasirken, olmus cesedim surunmeye devam ediyor. Icimdeki duygulari gomdugum o derinlik ise, nerde bilemiyorum. Ama korkuyorum. Her sey unutuluyor ya, her sey bir gun geciyor ya. Ve her turlu duygu mahvolup gidiyor ya. Iste korkuyorum, bir gun duygularimi gomdugum o yeri unuturum diye. Onu unuturum, sevgimi unuturum, aski unuturum, bakislari unuturum…
Korkuyorum iste, unutmaktan

Yorum bırakın